Mevlana Celaleddin Rumi'nin ölümü sevgiliye kavuşma anı kabul edildiği için "Şeb-i Arûs" (Düğün Gecesi) olarak adlandırılan bu bölümde, onun ilahi aşk felsefesi, "La tahzen (Üzülme)" öğretileri ve her yıl 7-17 Aralık tarihlerinde düzenlenen uluslararası anma törenleri ile sema gösterilerinin sembolizmini açıklamaktadır.
30 Eylül 1207'de Belh'te doğan Mevlana Celaleddin Rumi'nin hayat yolculuğu, babası Sultanü'l Ulema Bahaeddin Veled ile Belh'ten ayrılışı, Nişabur'da Feridüddin Attar ile karşılaşması ve hayatının dönüm noktası olan 1244 yılında Şems-i Tebrizi ile buluşması ve ayrılığının ardından söylediği şiirler anlatılmaktadır.
Mevlana'nın tüm insanlığa çağrısı olan Yedi Öğüt'ün incelendiği bu bölümde; cömertlik ve yardım etmede akar su gibi olmak, şefkat ve merhamette güneş gibi olmak, başkalarının kusurlarını örtmede gece gibi olmak, hiddet ve asabiyette ölü gibi olmak, tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi olmak, hoşgörüde deniz gibi olmak ve doğruluk ile samimiyette ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol ilkeleri detaylıca açıklanmaktadır.
Mevlana'nın Farsça kaleme aldığı ve ilahi aşkı merkeze koyduğu ölümsüz eserlerinin tanıtıldığı bu kayıt, 6 ciltten oluşan ve yaklaşık 26.000 beyit içeren Mesnevi, Mevlana'nın Şems-i Tebrizi adını kullandığı coşkun şiirleri içeren Divan-ı Kebir (Divan-ı Şems), dönemin ileri gelenlerine nasihat amacıyla yazdığı 147 mektubu içeren Mektubat, sohbetlerinin derlemesi olan Fihi Mafih (İçindeki İçindedir), ve yedi farklı mecliste yaptığı vaazlardan oluşan Mecalis-i Seb'a (Yediler Meclisi) gibi külliyatı kapsamaktadır.
Yüce Allah tarafından Hz. Muhammed'e Cebrail aracılığıyla indirilen, Fatiha ile başlayıp Nas ile biten, insanlığa doğru inancı ve davranışları öğreterek rehberlik eden kutsal kitabımız Kur'an-ı Kerim'in temel özellikleri ve amacı tanıtılmaktadır.
Çalışmaya değer veren İslam dininde, alın teriyle kazanmanın ibadet sevabı kazandıran erdemli bir davranış olduğu ve haksız kazanca yol açan gayrimeşru yollardan (hırsızlık, rüşvet, kumar vb.) kaçınılması gerektiği ayet ve hadisler ışığında açıklanmaktadır.
Piri Türkistan lakaplı mutasavvıf şair Ahmet Yesevi'nin sade Türkçeyle yazdığı hikmetlerle halkın manevi eğitimini hedef alışı ve Anadolu Türk edebiyatına etkileri detaylıca anlatılmaktadır.
Dinin direği olarak nitelendirilen namazın insan ruhunu manevi kirlerden arındıran, ahlakı şekillendiren, kötülüklerden alıkoyan ve toplumsal bağları güçlendiren yönleri çeşitli örneklerle vurgulanmaktadır.
Hastalık sürecinde yalnızlık duygusunu azaltan hasta ziyaretinin insani ve kültürel değeri, gerçek ilgi ve içtenliğin önemi, Mevlana'nın Mesnevi'deki ağır işiten adam hikayesi üzerinden vurgulanmaktadır.
Haccın bir mahşer provası olarak görülmesi, ihramın eşitliği ve sadeliği simgelemesi, telbiyenin tevhit inancını vurgulaması ve şeytan taşlamanın nefsin arzularını taşlamayı temsil etmesi sunulmaktadır.